แม่ไม้มวยไทย
รำ ร่ายฤกษ์เบิกโรงโยงท่าแรก
ลึก ตื้นแยกแผกไว้ให้เห็นหน
แม่ เทิดไว้ร่วมพ่อก่อกมล
ธรณี ดลทั้งผองของชีวิต
กลั้น รักโลภโกรธหลงลงชั่วครู่
นาภี สู่วิเวกเอกจิต
หยิบ ดินโดยมือขวาวราฤทธิ์
ดิน แม้นิดค่าเพี้ยงเพียงจักรวาล
โรย ฝุ่นดินใส่ศีระษะน้อมระลึก
ริน สำนึกสูงค่ามหาศาล
ใส่ คาถาพุทธะนมัสการ
หัว จดจารท่องธรรมมะมุ่งชโย
โน้ม ศีษะลงยังที่หลังหัตถ์
ตัว ตวัดค้อมตามงามอักโข
ลง คาถาล่วงอุระตั้งนโม
กราบ แล้งโงหัวขึ้นลุกยืนตรง
เท้า ขวายกระแทกปังสามจังหวะ
ทาบ ผืนผสุธาน่าพิศวง
แผ่น ภพไหวเลื่อนลั่นแต่มั่นคง
ดิน ยังยงเป็นดินมีสิ้นคุณ
ผิน เรือนร่างย่างเท้าก้าวขึ้นชั้น
พักตร์ ก็หันตามด้วยช่วยเนื่องหนุน
ขึ้น ตามขั้นจังหวะงามละมุน
เวที อุ่นกระชับรับนักมวย
ดรรชนี ประกบกรานประสานแน่ว
พนม แล้วท่องคาถาว่าไปด้วย
ใจ นิ่งเป็นสมาธิมิงงงวย
เยือก สลวยในทุกท่าหนึ่งอารมณ์
ลูบ มือลงที่เชือกเปิดเลือกทาง
เชือก กั้นกางเขตเวทีที่ขย่ม
เบิก วิถีตามลักธิคำนิยม
นาม เพียงข่มสู้ไม่สู้อยู่ที่ใจ
กระ โหย่งเท้าเอาแรงไว้พอได้เหงื่อ
โดด ยันเอื้อร่างลอยปล่อยจิตใส
ข้าม เส้นเชือกสู่เวทีที่แต่งไว้
หลัก คือชัยจากศัตรูชูนามา
น้อม จิตคารวะผู้ประเสริฐ
ทัก ษะเกิดจากซ้อมน้อมศึกษา
ปวง แม่ไม้ลูกไม้เป็นเช่นกีฬา
ชน ผองโปรดเมตตาถ้าเพลี่ยงคม
วน กลับมุมเวทีที่พักยก
ไหว้ ชนกชนนีชี้เพาะบ่ม
อีก ครูและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสายลม
ครา ชกสมศักดิ์ศรีมีโชคชัย
เริ่ม ด้วยตั้งสมาธิสติมั่น
ท่า ทีอันอ่อนมาดปราศเงื่อนไข
เทพ เสริมส่งปฏิภาณสะท้านไกล
พนม ไว้ในหัตถ์ก่อนซัดเปิง
ก้ม คุกเข่าเท้าสลับขวาทับซ้าย
กราบ พระคุณทั้งหลายมิได้เหลิง
สาม หนลงกราบไว้ใจระเริง
ลา นี้เชิงสุดท่า...เทพนม
ท่า นี้เชิดตาหูแหงนดู...ฟ้า
ถวาย องค์กษัตราสง่าสม
บัง เกิดความปิติสุดนิยม
คม บังคมขอพระองค์..ทรงพระเจริญ
สู่ ท่าใหม่ม้วนมวยสวยเลิศหรู
พรหม อินทร์สู่เทพดาสุดฟ้าเหิน
สี่ ทิศวนจนครบ จบเพลิดเพลิน
หน้า เชิดเทินหมัดตามวนสามลา
ล้า เมื่อเสร็จพิธีที่ว่านั่น
หลัง จากนั้นเชิดพักตร์บ่ายหมายเบื้องหน้า
นั่ง ควงหมัดงามงามอีกสามครา
ส้น เท้าขวายื่นรับกับเท้าซ้าย
ท่า ต่อไปคืดท่าสง่ายศ
ปฐม บทกำหมัดซัดหน้าหงาย
ต่อ เท้าซ้ายทาบพื้นยื่นอกชาย
มา ถล่มทลายร่ายลุกเดิน
บอก ด้วยการลุกยืนขึ้นเข่าราบ
ท่า กำราบพร้อมซัดหมัดลอยเหิน
เทพ สถิตคู่กายร่ายรำเชิญ
นิมิต เพลินขยับย่ำเข้าทำลาย
ย่างสามขุม เดินหน้าท่าข่มขวัญ
คุมเชิงครู ชูกำปั้นอย่างมั่นหมาย
ดูดัสกร ตาแน่วไม่แคล้วคลาย
ฟ้อนลองเชิง บรรยายร่ายเล่ห์ไว้
นบ เศียรอีกครั้งครบเมื่อจบท่า
หมด เวลาไหว้ครูสู่ยกใหม่
มุม ของใครก็กลับครองมุมของใคร
รำ พอให้ได้เหงื่อก่อนเถือจริง
คำ อาจารย์เตือนไว้ให้เคารพ
นับ ใจนบอภัยให้ทุกสิ่ง
จด หมัดถอดมงคลออกบอกท้าชิง
มวย ก็วิ่งเข้าหา...เปิดราวี!
อาจารย์กรองแก้ว บูรณะกิจ บทกลอน - บุญโด่ง กำลังดี ผู้รวบรวม