“ที่ผมเงียบไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึก แต่ที่เงียบก็เพราะผมรู้สึกจนไม่รู้จะรู้สึกยังไงแล้ว พูดไปก็แย่ไม่พูดก็แย่ จะให้ผมพูดอีกร้อยครั้งผมก็ยังยืนยันคำเดิม มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องไปทำแบบนั้นเลย ถ้าผมชนะอัดชีดผมก็ได้ลูกพี่ผมอุตส่าห์เดินทางนั่งเครื่องอุตส่าห์ตั้งใจมาเชียร์ผมชนะมาก็ได้ไฟต์ละเกือบแสน ไฟต์หน้าก็จะได้ชิงแชมท์อยู่แล้ว ที่ผมไม่อยากออกมาตอบโต้ไม่อยากรับรู้อะไรเลยด้วยซ้ำ มีไครเคยถามผมบ้างมั้ยเคยฟังเหตุผลผมบ้างมั้ย แม่ง พูดไปก็แย่ไม่พูดก็แย่ บางคนด่าถึงพ่อถึงแม่ผม คิดว่าผมไม่รู้สึกอะไรเลยหรอคับ ผมก็คนผมก็มีความรู้สึก พวกคุณคิดว่าผมมีความสุขหรอที่ต้องมาแบกรับคำพูดแบกรับความรู้สึกกับเรื่องที่ผมไม่ได้ทำ ในเมื่อผมไม่ได้ทำจะให้ผมยอมรับบอกว่าผมทำแบบนี้หรอคับ…ผมไม่อยากกออกมาพูดหรอกคับ ขอร้องเถอะครับ แค่นี้ผมก็แย่จนไม่รู้จะแย่ยังไงแล้ว..ไม่มาเป็นผมจะไม่มีวันเข้าใจหรอกคับ กับการที่ผมต้องมาแบกรับอะไรแบบนี้ แต่ผมเลือกที่จะเงียบผมเลือกที่จะไม่ตอบโต้ เพราะผมรู้ว่าต่อให้ผมพูดยังไง ผมก็ห้ามความคิดไครไม่ได้อยู่แล้วเพราะผมรู้ว่าต่อให้ผมพูดยังไงมันก็ไร้ค่าขนาดลูกพี่ผมยังไม่ปกป้องผม ผมเหมือนตัวคนเดียวไร้ที่พึ่งไร้จุดหมายได้แต่ยอมรับและอดทน ในทุกๆอย่างที่เจอและผมก็พร้อมที่จะพิสูจน์ทุกอย่างขอร้องเถอะคับอย่ายัดเยียดให้ผมยอมรับในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ ไครมาเป็นผมจะรู้ว่า มันเจ็บปวดมันอึดอัดทรมานแค่ไหน